เจ้โวยวาย

            ร้านอาหารรอบๆออฟฟิศ จะมีอยู่ร้านนึงที่พวกเราชอบไปกินกัน ชื่อร้านอะไรไม่รู้หรอก แต่อาศัยเรียกชื่อจากบุคลิกของเจ้าของร้าน เจ้เพ็ญ เป็นเจ้าของร้าน เด็กเสิร์ฟ เด็กคิดตังค์ ฯลฯ เรียกว่าทำหลายอย่าง ยกเว้นทำกับข้าว บุคลิกที่เด่นชัด คือพูดจาโผงผาง เสียงดัง แต่ก็ไม่มีอะไรแอบแฝงในท่าทางแบบนั้น พวกเราทุกคนก็เลยพร้อมใจกันเรียกว่า เจ้โวยวาย ถ้าใครเคยดูหนังเรืองบุญชู ก็จะนึกออกเลย เพราะเจ้เพ็ญมีบุคลิกเหมือนกะเจ้าของร้านอาหารข้างมหาลัยพี่พวกบุญชูกับเพื่อนๆไปกินข้าวกัน นิยามบุคลิกประเภทนี้ว่า "โหด มัน ฮา"

            รสชาติอาหารของร้านเจ้โวยวายนี่ก็ถือว่าอร่อยนะ ลูกค้ามาแน่นร้านประจำ เมื่อก่อนสมัยที่พี่ดุ๊กยังอยู่ ก็จะมีเรากะพี่ดุ๊กนี่แหล่ะ ที่ชอบแกล้งเจ้โวยวายเวลาไปสั่งข้าว พอพี่ดุ๊กลาออกไปก็เลยเหลือแค่เราคนเดียว ที่คอยแกล้งคอยแซวเจ้แก

            เวลาลูกค้าคนอื่นๆมาเข้าร้าน ก็จะได้ยินเสียงเจ้แกตวาดมั่ง พูดดีมั่ง สลับกันไป แต่ทุกคนก็นั่งขำกัน ไม่มีใครซีเรียสอะไร

            ทีนี้เวลาเจ้แกมารับรายการอาหารที่โต๊ะเรา ก็ได้เวลาเริ่มแกล้งเจ้แกแล้ว

            "เจ้ หาไรมากระแทกปากหน่อยสิ" เนื่องจากเจ้แกแนวโหดมันฮา เราก็เลยต้องตามน้ำไปกะแกด้วย

            "ไอ้เด็กเหี้ยนี่มาอีกแล้ว ร้านกูอร่อยหมดแหล่ะ จะกินไรล่ะวันนี้" คำพูดติดปากของเจ้แกเลยล่ะ

            "หน้าตาอย่างนี้กินผัดผักมั๊ย หน้าตาอย่างนี้กินปูผัดผงกระหรี่มั๊ย หน้าตาอย่างพี่ต้องกินนี่ กินนั่น" เวลาเจ้แกแนะนำเมนู ก็จะเริ่มต้นด้วย หน้าตาอย่างพี่ หน้าตาอย่างน้อง หน้าตาอย่างนั้น หน้าตาอย่างนี้ อะไรหว่า จะสั่งข้าวทีก็เกี่ยวกะหน้าตาด้วยเหรอ แล้วเวลาเราย้อนกลับว่า "หน้าตาอย่างผมนี่กินฟรีได้มั๊ย" เจ้แกก็จะสวนทันทีเลยว่า "ไอ้เด็กเหี้ย" ฮ่าๆ

            "หน้าตาอย่างนี้ ลองสั่งปลากรายมากินก่อนมั๊ยพี่น้อง สั่งเร็วๆจะได้กินไวไว" บางทีสั่งไปแล้ว เจ้แกก็ไม่เอามาให้ซะที "เจ้ ปลากราย" "เออ กูลืมบอกว่าหมดแล้ว หน้าตาอย่างนี้จะกินอย่างอื่นมั๊ย"

            "แล้วเอาน้ำอะไรล่ะ หน้าตาอย่างนี้เอาน้ำ กาแฟ ..." เจ้แกก็สาธยายไปเรื่อย แล้วเวลาแกล้งเจ้แก สั่งอะไรทำยากๆ แกก็จะสวนกลับทันทีเลย "ร้านกูไม่ใช่ภัตตาคารนะ จะได้ทำอย่างนั้นได้ สั่งอย่างอื่นสิ หน้าตาอย่างนี้กินนี่มั๊ยล่ะ..." ^^

            ใครเป็นเด็กใหม่หรือพึ่งไปกินที่ร้านนี้เป็นครั้งแรก ต่างก็ฮากันทั้งนั้น คงไม่เคยเจอแบบนี้ที่ไหนมาก่อนไง แล้วเวลาเรียกเก็บตังค์ "เจ้ เก็บค่าเสียหายด้วย" เจ้แกก็จะมาคิดว่าแต่ละอย่างราคาเท่าไหร่ ที่เหลือก็เป็นหน้าที่ของลูกค้า "อ่ะ พวกเอ็งบวกให้หน่อยว่าทั้งหมดเท่าไหร่" จากนั้นเจ้ แกก็ไปรับเมนูจากโต๊ะอื่น พอบวกเสร็จก็เรียกเจ้แกมาเก็บตังค์อีกที พอมาเก็บตังค์ ก็จะแกล้งขอให้เจ้แกลดราคาให้ เจ้แกก็จะตอกกลับให้ "กูไม่ได้ไถนาได้เองนะ..." พอจะกลับ เจ้แกก็จะตะโกนบอกว่าพรุ่งนี้มีเมนูอะไรบ้าง

            แม้ว่าบุคลิกเจ้แกจะโหวกเหวกโวยวาย แต่ลูกค้าก็ยังแวะเวียนกันมาประจำ เพราะร้านนี้ทำอร่อย ได้ไว แล้วก็ไม่แพงด้วย ^^

Comments

Popular posts from this blog

Bungee Jumping of Their Own - หากเกิดใหม่เป็นผู้ชายเหมือนเธอ จะรักฉันหรือเปล่า

One Litre of Tears ... น้ำตาหนึ่งลิตร

La Belle - เธอไม่รักฉันเลย